قند خون نرمال چقدر باید باشد؟ (+جدول)
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۳۹۲۷
برای کنترل دیابت، باید قند خون خود را کنترل کنید. نظارت بر قند خون از طریق گرفتن نمونه خون با دستگاه تست قند خون (همان گلوکومتر) یا با دستگاه تست مستمر قند خون (CGM) در کنار توجه به عوارض احتمالی دیابت در آینده، بخش مهمی از روتین روزانه افراد مبتلا به دیابت است.
به گزارش مجله سلامت دکتر بهشتیان، در این مقاله از دپارتمان سلامت جسم به بررسی میزان قند خون نرمال در افراد مختلف پرداخته می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دیابت هر فرد با دیگری فرق دارد. یعنی قند خون نرمال بسته به شخص تغییر می کند و مقدار آن به عوامل مختلف وابسته است. بهتر است در این زمینه با پزشک متخصص خود مشورت کنید اما جامعه پزشکی درمورد میزان قند خون طبیعی در افراد خاص راهنمای مشخص دارد.
میزان قند خونیک عدد جادویی و مشخص برای میزان قند خون وجود ندارد اما به طور میانگین افراد مبتلا به دیابت تلاش می کنند تا سطح گلوکز خون را زیر ۱۴۰ میلی گرم در دسی لیتر نگه دارند.
اکثر متخصصان حوزه دیابت از استانداردهای انجمن دیابت آمریکا (ADA) پیروی می کنند که در سال ۲۰۲۲ منتشر شده است. جدول زیر میزان قند خون مورد نظر در بین گروه خاصی از افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت را نشان می دهد (+).
انجمن دیابت آمریکا در سال ۲۰۱۵ راهنمای میزان قند خون را تغییر داد تا نگرانی ها درمورد بیش درمانی و هیپوگلیسمی (کاهش زیاد قند خون) کمتر شود.
در گذشته، کمترین میزان قند مورد نظر ۷۰ mg/dL بود. با این حال، در همان دوران یک تحقیق در این زمینه صورت گرفت و نتایج نشان داد که بزرگسالان، کودکان و سالمندان بیشتر در معرض خطر بیش درمانی قرار دارند (مصرف دوزهای متغیر انسولین یا داروهای کاهش گلوکز به این وضعیت دامن می زند). (+)
جامعه پزشکی برای کنترل تمام جنبه های دیابت از این راهنما به عنوان نقطه شروع استفاده می کند. میزان قند خون مورد نظر هر فرد بسته به نیازهای فردی دستخوش تغییر می شود. پیشنهاد می کنیم جهت انتخاب بهترین روش درمان، با پزشک متخصص و کادر درمان مشورت کنید.
چرا قند خون در بیماری دیابت مهم است؟کنترل قند خون یا میزان گلوکز یکی از نکات کلیدی در کنترل دیابت است.
در دیابت نوع ۱، لوزالمعده انسولین مورد نیاز بدن را تولید نمی کند. در دیابت نوع ۲، بدن دیگر نمی تواند به درستی انسولین تولید یا از آن استفاده کند.
هدف ما در هر دو نوع دیابت این است که سطح گلوکز خون را تا جای ممکن متعادل نگه داریم. گاهی بر اساس نوع دیابت و نیازهای فردی، انسولین یا داروی دیابت تجویز می شود. عوامل مختلف، از قبیل غذا، ورزش، انسولین، دارو، استرس و غیره، روی میزان گلوکز خون اثر می‌گذارند.
میزان گلوکز مورد هدف بر اساس نیازهای هر فرد متغیر است.
قند خون نرمال چیست؟باید گفت تاحدودی استفاده از لغت «نرمال» در این عبارت غلط است. در اغلب موارد، از این کلمه برای اشاره به قند خون کسانی استفاده می کنیم که دیابت ندارند.
اما این اصطلاح هم کامل نیست چون حتی قند خون کسانی که دیابت ندارند هم (مخصوصاً بعد از صرف غذا و بعد از خوردن شیرینی یا غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده مثل پیتزا و پاستا) یکدفعه بالا می رود.
در این شرایط، بدن فرد بلافاصله شروع به ترشح انسولین می کند تا با افزایش ناگهانی گلوکز مقابله کند اما قند خون به مدت کوتاه از حالت طبیعی خارج می شود. گاهی در شرایط پرتنش یا بعد از فعالیت بدنی شدید هم همین اتفاق می افتد چون بدن نمی تواند بلافاصله گلوکز را تجزیه و هضم کند.
گاهی فرد دیابت ندارد اما بدن به درستی قادر به تولید انسولین نیست یا به خوبی از آن استفاده نمی کند. در این شرایط، باید قند خون را کنترل کنید و انسولین یا داروی کاهش گلوکز مصرف کنید تا وضعیت قند خون به تعادل برسد.
استفاده از زبان و اصطلاحات مناسب در دیابتخیلی مهم است که وقتی از دیابت حرف می زنیم، از کلمات درست استفاده کنیم. نقش این مسئله در توضیح سطح قند خون و روش مدیریت آن برای سلامتی پررنگ تر است.
پیشنهاد می کنیم هنگام صحبت درمورد قند خون و میزان گلوکز خون با دیگران، از عبارات و کلمات زیر استفاده کنید.
برای اشاره به قند خون بالا یا پایین از کلماتی مثل «خوب» یا «بد» استفاده نکنید.روی اعداد ارزش نگذارید. این اعداد، چه در محدوده مورد نظر باشند و چه نباشند، صرفاً یک سری داده هستند تا به کمک آن ها درمورد روش درمان تصمیم گرفته شود. گاهی مقدار گلوکز بیش از حد بالا یا پایین است و در این شرایط، فرد مبتلا به دیابت می تواند دلیل نوسان گلوکز را تشخیص دهد.
اگر می خواهید از فرد درمورد بالا یا پایین بودن قند خون سوال بپرسید، لحنتان همراه با سرزنش و قضاوت نباشد. مثلاً نگویید: «باز چی کار کردی؟»در عوض از جملاتی مثل: «برام توضیح بده» یا «می دونی چرا اینطور شد؟» استفاده شود.
وقتی با کودک یا بزرگسال مبتلا به دیابت رو به رو می شوید، بلافاصله درمورد وضعیت قند خون از او سوال نپرسید. با این کار، طرف مقابل احساس می کند همه با دیابت او را به خاطر می آورند و این وضعیت برای او تبدیل به یک ویژگی شخصی شده. انگار همه او را با یک سری عدد تعریف می کنند.قبل از صحبت درمورد دیابت، حالش را بپرسید و با او راجع به اتفاقات مهم روز صحبت کنید.
در اغلب موارد، افراد مبتلا به دیابت (چه کودک، چه بزرگسال) به خاطر وضعیت قند خون و کنترل دیابت احساس ناامیدی، سرخوردگی و خشم دارند.
به همین دلیل، اگر به نتیجه «عالی و بی عیب و نقص» نرسند، دچار حس شرم و عذاب وجدان می شوند. نتیجه این احوال چیزی جز خستگی مفرط و فرسودگی ناشی از دیابت نیست و فرد نسبت به کنترل دیابت بی رغبت می شود.
آیا A1C متوسط قند خون را نشان می دهد؟A1C، یا آزمایش هموگلوبین، میزان قند خون را طی سه ماه گذشته اندازه می گیرد.
A1C در آزمایش خون مشخص می شود. بعضی از پزشک ها با گرفتن نمونه خون از انگشت هم سطح A1C را چک می کنند.
وقتی شکر وارد جریان خون می شود، به پروتئینی به اسم هموگلوبین می چسبد. افزایش قند خون باعث افزایش درصد قند در پروتئین هموگلوبین می شود. نتیجه A1C نشان می دهد که چند درصد شکر در هموگلوبین وجود دارد.
استاندارد (بدون دیابت): کمتر از ۵.۷٪ پیش دیابت: ۵.۷٪ تا ۶.۵٪ دیابت: ۶.۵٪ یا بیشتردر مجموع، به گفته انجمن دیابت آمریکا و طبق توصیه های بالینی، افراد مبتلا به دیابت باید تحت نظر پزشک متخصص مشخص کنند که مقدار A1C مورد نظر در بدن آن ها چقدر است. متخصصان می گویند A1C معادل ۰.۷٪ مناسب است اما این عدد بسته به روش و برنامه درمان تغییر می کند.
یادتان باشد میزان A1C فقط یک جنبه از کنترل دیابت را نشان می دهد. یعنی همیشه نشانه تغییر سطح گلوکز نیست، به منزله بالا یا پایین بودن قند خون نیست و در صورت نوسان منظم قند خون، به راحتی تغییر می کند.
A1C با میانگین قند خون، که با گرفتن نمونه خون از انگشت یا CGM نمایش داده می شود، یکی نیست. چون مقیاس A1C محدود است و بالا و پایین بودن قند خون یا متغیر بودن سطح گلوکز را نشان نمی دهد (مورد دوم در صورت افت و خیزهای شدید در میزان گلوکز رخ می دهد).
در نتیجه، متخصصان دیابت برای کنترل دیابت بیمار از این روش به عنوان یک معیار طلایی فاصله گرفته اند. در عوض، در کنار A1C از TIR استفاده می کنند که زمان و فراوانی نرمال بودن سطح گلوکز را نشان می دهد.
از CGM استفاده کنم یا نه؟تست قند خون با دستگاه گلوکومتر در لحظه یک عدد ثابت از میزان گلوکز خون را نشان می دهد اما CGM به صورت مستمر در این باره به شما اطلاعات می دهد و تصویر و الگوی کاملی از وضعیت شما فراهم می کند.
این دستگاه از زیر پوست روی میزان قند خون نظارت دارد و هر ۱ الی ۵ دقیقه، نتایج را نشان می دهد. فرد به مدت ۷ الی ۱۴ روز این دستگاه را به بدن خود متصل می کند. در این زمان، اطلاعات مربوط به دیابت روی یک دستگاه جدا یا در اپلیکیشن گوشی هوشمند نمایش داده می شود.
مهم تر از همه، در لحظه تأثیر غذا و ورزش را روی میزان گلوکز می بینید و در صورت هایپرگلیسمی (افزایش گلوکز) یا هیپوگلیسمی (کاهش گلوکز) بلافاصله متوجه می شوید و از عوارض خطرناک آن جلوگیری می کنید.
این دستگاه می تواند با هشدار به موقع به افراد مبتلا به دیابت که ناخودآگاه دچار هیپوگلیسمی می شوند کمک کند و جان آن ها را نجات دهد چون در این وضعیت، بدن متوجه علائم هشداردهنده نمی شود اما دستگاه درمورد نزدیک شدن زمان افت قند هشدار می دهد.
مزایای استفاده از CGM در کمک به کنترل دیابت بارها و بارها در تحقیقات ثابت شده است. تحقیق سال ۲۰۱۹ نشان می دهد این دستگاه در بین بهترین گزینه های مدیریت سطح گلوکز و کاهش A1C در شرایط خارج از محیط بیمارستان یا به صورت سرپایی است.
البته این فقط یک نمونه از بی شمار تحقیقاتی است که طی سال های اخیر در زمینه تأثیر CGM در افزایش TIR انجام شده است. (+)
خلاصه و جمع بندیبرای کنترل دیابت باید میزان گلوکز خون را کنترل کنید. یک عدد جادویی و مشخص برای میزان قند یا گلوکز «طبیعی» خون وجود ندارد. جامعه پزشکی برای میزان قند خون و آزمایش A1C اعداد مشخص تعریف کرده اما توجه داشته باشید که «دیابت هر کس با دیگری فرق دارد».
بهتر است برای تشخیص میزان گلوکز مورد هدف با متخصص غدد و تیم پزشکی متخصص دیابت مشورت کنید تا بهترین برنامه مراقبت و درمان طبق نیازهای شخصی شما تنظیم شود.
استفاده از فناوری های پیشرفته مثل CGM هم به تنظیم گلوکز کمک می کند. پس بهتر است در این رابطه با پزشک متخصص خود مشورت کنید.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: قند خون نرمال افراد مبتلا به دیابت میزان گلوکز خون نشان می دهد قند خون نرمال میزان قند خون بالا یا پایین گلوکز خون کنترل دیابت مشورت کنید برای کنترل پزشک متخصص قند خون سطح گلوکز قند خون مورد نظر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۳۹۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای عجیب: این ۵۰۰ نفر از بیماری قلبی و دیابت در امانند
افراد مبتلا به سندرم لارون، ریسک پائینی برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و اختلالات مرتبط با افزایش سن دارند و دانشمندان در همین نکته به دنبال درمان‌های جدیدی هستند.
به گزارش خبرآنلاین، گونه نادری از کوتاه‌قامتی به نام سندروم لارون که در سراسر دنیا تنها ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر به آن مبتلا هستند، توجه دانشمندانی را که در حوزه پیری و بیماری‌های متابولیک مشغول بررسی هستند، به خود جلب کرده است.
جالب اینجاست که در مجموعه‌ای از مطالعات، این بیماری با تعداد قابل‌توجهی از اثرات مثبت سلامتی، مثل محافظت در برابر دیابت، سرطان و زوال شناختی مرتبط به نظر می‌رسد و موش‌هایی با شرایط مشابه حدود ۴۰ درصد بیشتر از حیوانات کنترل عمر می‌کنند.
بیماران سندروم لارون از بیماری قلبی در امانندگرچه هنوز مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به سندرم لارون (کمبود گیرنده هورمون رشد)، به‌طور متوسط بیشتر از افراد معمولی عمر می‌کنند یا خیر، اما نتیجه بررسی منتشره در Med حکایت از آن دارد که احتمالاً خطر کمتری در ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، مبتلایان به این سندروم را تهدید می‌کند. مبتلایان به این سندروم، فشارخون پایین‌تری دارند و تجمع چربی در شریان‌هایشان کمتر است و دیواره شریان کاروتید آن‌ها نسبت به افرادی که به این سندروم مبتلا نیستند، ضخامت کمتری دارد.
والتر لونگو، زیست‌پیری‌شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره توضیح داده: «این مطالعه عملاً این آخرین قطعه گمشده‌ای بود که نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به این سندروم، از همه بیماری‌های اصلی مرتبط با سن در امان هستند و از همین رو جزئیات مطالعه درباره این سندروم، ممکن است در تولید دارو‌ها یا رژیم‌های غذایی با اثرات محافظتی مورداستفاده قرار بگیرد».
از اکوادور تا سراسر جهان«خایمه گوارا آگیره»، متخصص غدد دانشگاه سانفرانسیسکو در پایتخت اکوادور و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره گفته: «در این مطالعه ۲۴ فرد مبتلا به سندرم لارون و ۲۷ نفر از بستگان آن‌ها مورد بررسی قرار گرفتند که همگی در اکوادور زندگی می‌کنند.» اکوادور کشوری است که یک‌سوم افراد مبتلا به این بیماری در آن زندگی می‌کنند.
او از زمانی که گروهی از افراد مبتلا به این بیماری را در روستا‌های دورافتاده در کوه‌های آند شناسایی کرد، بیش از ۳۰ سال است که آن‌ها را زیر نظر دارد.
افراد مبتلا به سندرم لارون، دارای کمبود گیرنده هورمون رشد هستند و ازاین‌رو، بدنشان نمی‌تواند به صورتی درست و صحیح از این هورمون بهره ببرد. البته سطح هورمون رشد در بدن آن‌ها طبیعی یا حتی بالاست، ولی سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱) (که به هورمون رشد در راستای تقویت رشد استخوان‌ها و بافت‌ها کمک می‌کند) در بدنشان پائین است.
طبق گفته لونگو، از آنجایی که پایین بودن سطح IGF-۱ با خطر بیشتر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است، بسیاری بر این باورند که افراد مبتلا به سندرم لارون احتمالاً با مشکلات قلبی و عروقی زیادی روبه‌رو هستند. تحقیقات پیشین که توسط همین گروه انجام شده بود، حکایت از آن داشت که افراد مبتلا به سندروم لارون، آمار مرگ‌ومیر مشابهی بر اثر بیماری‌های قلبی دارند و بعد از تحقیقات گوارا آگیره درباره برخی مرگ‌های ناشی از حملات قلبی، او متوجه تناقض‌های متعددی شد. خود او در این‌باره گفته: «مردم در آن شهر‌های کوچک، گاهی هر مرگی را بدون هیچ توضیحی به انفارکتوس میوکارد نسبت می‌دهند و این ساده‌ترین کار است.»
مجموعه‌ای از آزمایش‌های بعدی نشان داد که افراد مبتلا به سندرم لارون در مقایسه با بستگانشان که این بیماری را نداشتند، ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی معمولی یا کمتری داشتند.
راوی ساواریرایان، ژنتیک بالینی و محقق مؤسسه تحقیقاتی کودکان مرداک در ملبورن گفته: «این‌ها نتایج مقدماتی بررسی در تعداد بسیار کمی از افراد است که جالب به نظر می‌رسند. من فکر می‌کنم که این بررسی‌ها باید در گروه‌های بسیار بزرگ‌تری تکرار شوند.»
شرایط مشابه در بیماران آکندروپلازیساواریرایان و همکارانش نتایج مشابهی را در بیماران مبتلا به نوع دیگری از کوتاه‌قامتی به نام آکندروپلازی یافتند. او در این رابطه توضیح داد: «وقتی به این مقاله نگاه کردم، شباهت‌های زیادی بین این دو دیدم و این برایم واقعاً جالب بود.»
مانوئل آگویار-اولیویرا، متخصص غدد در دانشگاه فدرال سرگیپ در برزیل، که در حال بررسی جهش نادر دیگری که باعث کوتاهی قد می‌شود است، اثرات محافظتی قلبی عروقی مشابهی را در بین بیش از گروهی از افراد که بیش از ۳۰ سال آن‌ها را زیر نظر داشته، مشاهده کرده و دراین‌باره گفته: «داده‌ها بسیار شبیه به هم هستند.»
محققان از این احتمال که افراد مبتلا به سندرم لارون ممکن است بیشتر از حد متوسط عمر کنند، شگفت‌زده شده‌اند. تابه امروز هیچ یک از این محققان، نشانه‌ای در این رابطه نیافته‌اند، اما امیدوارند که در مقایسه افراد مبتلا به این سندروم با خواهر‌ها و برادر‌های سالم‌شان، نشانه‌ای برای طول عمر بیابند. آگیره دراین‌باره گفته: «در تلاش برای به دست آوردن بودجه برای انجام این مطالعات هستم.»
الهام‌بخشی برای ساخت داروهاهایم ورنر، متخصص ژنتیک که درباره اثرات محافظتی سندرم لارون در برابر سرطان مطالعه می‌کند، به این نکته اشاره کرده که تلاش‌های کنونی در مسیر کمک به شناسایی ژن‌ها و مسیر‌هایی که ممکن است در برابر بیماری‌های قلبی عروقی محافظت کنند، مهم خواهد بود: «تشخیص این ژن‌ها برای مداخلات تغذیه‌ای یا دارویی در آینده اهمیت زیادی دارد.»
لونگو امیدوار است که نتایج اخیر بتواند در توسعه استراتژی‌های جدیدی در راستای جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی در افراد بدون این عارضه باشد، مفید و مؤثر باشد. شاید یک داروی خوراکی برای کاهش سطح IGF-۱ با هدف قرار دادن گیرنده هورمون رشد، راهکار مناسبی باشد. او در این رابطه گفت: «فقط باید متوجه شویم که چگونه می‌توان این کار را با خیال راحت انجام داد تا اوضاع را بدتر نکنیم.»
آگیر اولیورا البته تمایل چندانی به مسدود کردن هورمون‌ها برای تقلید از اثرات مثبت در افراد غیر مبتلا ندارد و معتقد است که این نوع مداخله ممکن است ریسکی و خطرناک باشد.
محققان در عین‌حال قصد دارند تا به مبتلایان به سندروم لارون کمک کنند. لونگو و گوارا آگیره از شرکت‌های داروسازی و دولت اکوادور خواسته‌اند تابه منظور بهبود روند رشد کودکان و نوجوانان مبتلا به این سندروم، IGF-۱ را برای آن‌ها تهیه و فراهم کنند. چرا که برخی تحقیقات حکایت از آن دارد که این فاکتور ممکن است برای افراد مبتلا به کوتاه‌قامتی مؤثر باشد.
محققان همچنین با آغاز آزمایش یک رویکرد غذایی، امیدوارند تا رشد کودکان مبتلا به این سندرم را بهبود بخشد. گوارا آگیره به صورت رایگان به این گروه مراقبت‌های پزشکی ارائه می‌کند. خود او در این‌باره گفته: «آن‌ها هنوز هم هر هفته با یک مشکل جدید به سراغم می‌آیند و خوشبختانه، تعداد آن‌ها زیاد نیست.»
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند